بررسی رابطة سبک‌های تفکر و سبک‌های یادگیری در دانش‌آموزان مقطع دبیرستان شهر تهران

امروزه در نظام‌های تعلیم و تربیتی توجه زیادی به پرورش مهارت‌های تفکر می‌شود و کودکان آموزش می‌بینند که چگونه با استفاده از فکر خود زندگی کنند. بنابراین به نظر می‌رسد شناخت سبک‌های تفکر (به‌عنوان الگو و روش ترجیحی فرد در استدلال،  ارزیابی و قضاوت) و کاربرد آن در زندگی روزمره و در زمینه‌های متفاوت می‌تواند روشنگر باشد. هدف این مطالعه نیز بررسی رابطة سبک‌های تفکر و سبک‌های یادگیری است. برای سبک‌های تفکر از سیاهه سبک‌های تفکر استرنبرگ (Zhang-Sternberg, 2005) و برای سبک‌های یادگیری از نظریة گراشا ـ ‌ریچمن (Grasha-Reichmann, 1996) استفاده شده است. شرکت‌کنندگان این مطالعه دانش‌آموزان دبیرستانی مدارس شهر تهران بودند. از این جامعه،  به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای 533 نفر (258 دختر و 275 پسر) انتخاب شدند و به سیاهة سبک تفکر و مقیاس سبک یادگیری گراشا ـ ریچمن پاسخ دادند. یافته‌ها نشان داد که سبک‌های تفکر با سبک‌های یادگیری رابطة معناداری دارند. همچنین یافته‌ها نشان داد که سبک‌های تفکر با الگوهای متفاوتی توانستند هر یک از سبک‌های یادگیری را پیش‌بینی کنند. به نظر می‌رسد که دانش‌آموزان با سبک تفکر نوع اول،  سبک‌های یادگیری مستقل را ترجیح می‌دهند و دانش‌آموزان با سبک تفکر نوع دوم و سوم،  به دیگر سبک‌های یادگیری گرایش دارند.